Robaczyca

Helminthiasis to zbiorcza nazwa grupy procesów patologicznych, które polegają na zakażeniu jajami pasożytniczych robaków wraz z rozwojem postaci dorosłych w organizmie żywiciela (w szczególności człowieka). Zaburzenia mają różnorodny charakter. Znanych jest ponad 200 przedstawicieli organizmów pasożytniczych, z których każdy różni się sposobem penetracji, preferowanymi siedliskami, przebiegiem robaczycy i charakterystyką leczenia wywołanego stanu patologicznego.  

Badanie i leczenie inwazji robaków jest zadaniem specjalistów parazytologii, a także terapeutów, w niektórych przypadkach wymagany jest udział chirurgów (jeśli przeprowadzana jest chirurgiczna korekcja zaburzenia). Rokowanie jest bardzo zróżnicowane: od całkowitego wyzdrowienia do prawdopodobnej śmierci z uszkodzeniem mózgu, płuc, wątroby itp.

Przyczyny robaczycy

Robaczyca to cała klasa chorób, na które zazwyczaj atakują organizmy pasożytnicze, czyli robaki. Stany patologiczne rozwijają się, gdy naruszane są zasady higieny, przetwarzania żywności i kontaktu fizycznego między ludźmi. Istnieją różne sposoby i przyczyny rozwoju stanu patologicznego, z których każdy wymaga indywidualnego rozważenia. Ustalenie przyczyn pozwala na opracowanie środków wtórnej profilaktyki zaburzenia.

Patogeneza inwazji robaków

Patogeneza inwazji robaków i robaczycy opiera się na przedostawaniu się jaj pasożyta do organizmu żywiciela. W szczególności osoba działa jako taka (może nie być głównym lub głównym nosicielem, w zależności od charakteru pasożyta). Istnieją różne sposoby zarażenia człowieka, ale są 3 główne:

• gleba;
• żywieniowe i biologiczne;
• bezpośredni (w wyniku interakcji osoby zakażonej i zdrowej).

Metodę glebową stosuje się w przypadku wpływu geohelmintów. Żyją w glebie i dostają się do środowiska wraz z odchodami i odpadami zwierzęcymi. Przenikanie do organizmu człowieka możliwe jest poprzez spożywanie nieumytych owoców i warzyw, interakcję z odchodami, a także spożywanie nieprzegotowanej wody pochodzącej ze źródeł naturalnych. Główną robaczycą tej grupy jest glistnica, która występuje u dzieci i dorosłych.

Metoda żywieniowo-biologiczna jest typowa dla biohelmintów, do których zaliczają się płazińce oraz niektóre okrągłe i pierścienicowate. W tym przypadku pasożyt zmienia kilku nosicieli, zwierzęta lub ryby, skorupiaki, aż trafi do organizmu człowieka. Z reguły drogą penetracji jest spożycie niepoddanego obróbce termicznej lub słabo przetworzonego mięsa i ryb. Typowymi przedstawicielami tej grupy zmian są opisthorchiasis i bąblowica, a także alweokokoza.

Transmisja z osoby na osobę nazywana jest bezpośrednią drogą rozprzestrzeniania się robaków. Zakaźne pasożyty są powszechne. Należą do nich patogeny enterobiozy, a także wągrzycy. Istnieją inne stany patologiczne, które rozprzestrzeniają się w podobny sposób.

Kiedy wnika patologiczny, patogenny organizm, obraz kliniczny nie rozwija się natychmiast. Jajo rozwija się stopniowo i dryfuje po całym ciele. Wiele form procesu patologicznego ma charakter pozajelitowy. Oznacza to, że rozwój robaczycy występuje poza przewodem pokarmowym, jego końcowymi odcinkami. Możliwa dystrybucja w tkankach wątroby i mózgu. Niektóre pasożyty żyją w narządach wzroku i przenikają do oczu (na przykład czynniki wywołujące przywr, które obficie występują u ryb słodkowodnych). Zrozumienie przyczyn pozwoli zachować zdrowie, a w przypadku robaczycy, która już rozwinęła się i cierpiała, pomoże zapobiec ponownemu rozwojowi procesu patologicznego. Eliminacja przyczyn jest możliwa w ramach zapobiegania stanowi patologicznemu.

Możliwe czynniki ryzyka

Zwiększone czynniki ryzyka uzupełniają obraz przyczyn robaczycy i stwarzają dodatkowe prawdopodobieństwo wystąpienia stanu patologicznego. Prawdopodobieństwo wystąpienia organizmów pasożytniczych jest większe u osób, które mają co najmniej jedno z poniższych:

• tendencja do jedzenia nieumytych owoców i warzyw, istnieje możliwość zakażenia geohelmintami, różnymi formami pasożytów żyjących w glebie;
• spożycie mięsa nieprzetworzonego termicznie lub niedostatecznie przetworzonego (niektóre dania wymagają tej formy podania, ale jest to wyjątkowo niebezpieczne, zwłaszcza jeśli nie ma całkowitej pewności co do jakości mięsa);
• naruszenie zasad higieny osobistej, rzadkie, niedostateczne mycie rąk, zwłaszcza po pracy z glebą lub odpadami zwierzęcymi;
• kontakty z dużą liczbą osób, ponieważ zawsze istnieje ryzyko spotkania nosicieli zakaźnych form pasożytów;
• w dzieciństwie większość robaków występuje u dzieci z powodu zaniedbania higieny i ogólnego braku doświadczenia w sprawach zdrowotnych;
• interakcja ze zwierzętami, na tle regularnego kontaktu ze zwierzętami domowymi i hodowlanymi rozwija się wiele chorób pasożytniczych, na przykład bąblowica, są też inne;
• osłabiona odporność, prawdopodobieństwo szybkiego, agresywnego przebiegu stanu patologicznego jest znacznie wyższe, jeśli dana osoba ma niedobór odporności tego czy innego pochodzenia.

Inwazja robaków pasożytniczych rozwija się stopniowo. Jeśli jaja wnikną w strukturę ciała, prawdopodobieństwo wystąpienia procesu patologicznego jest bliskie 100%. Dlatego znacznie łatwiej jest uwzględnić czynniki ryzyka, ustalić przyczyny stanu patologicznego i wypracować zasady indywidualnej profilaktyki. W większości przypadków można zapobiec rozwojowi robaczycy.

Klasyfikacja i formy robaczycy

Robaki i robaczyce są klasyfikowane na kilku podstawach. Jeden ze sposobów podziału zaburzeń na typy został przedstawiony wcześniej. Infekcje robaków dzieli się na 3 formy w zależności od grupy patogenów:

• biohelmintiazy rozwijają się na tle pasożytów, które kilkakrotnie zmieniają nosicieli;
• geohelmintiazy są typowe dla pasożytów żyjących w glebie;
• Zakaźne helmintozy przenoszone są z osoby na osobę.

Wszystkie trzy formy: helmintozy bio-, geo-, kontaktowe występują niemal równie często.

Proces patologiczny można sklasyfikować w zależności od rodzaju patogenu wywołującego chorobę:

• uszkodzenie przez nicienie jest szczególnie powszechne; jest to powszechna robaczyca (na przykład glistnica lub enterobioza);
• uszkodzenie przez przywry jest nieco rzadsze, są to przede wszystkim klonorchoza i przywr;
• Cestodozy stanowią najpoważniejszą grupę zmian chorobowych, do których zalicza się bąblowicę i alweokokozę.

Istnieją mieszane formy infekcji, gdy robaczyca jest reprezentowana przez kilka pasożytów.

Rodzaje robaków pasożytniczych dzieli się ze względu na charakter ich rozprzestrzeniania się. Znaczącą część całkowitej masy zaburzeń stanowią jelitowe formy inwazji robaków. Jak sama nazwa wskazuje, robaki penetrują jelita i żyją w jelicie grubym i cienkim. Zmiany pozajelitowe są mniej powszechne. W tym przypadku organizmy pasożytnicze żyją w wątrobie, mózgu i mogą przenikać do płuc i oczu. Takie sytuacje stwarzają znacznie większe zagrożenie. Wymagają specjalnego leczenia (które jednak nie zawsze daje rezultaty, jakich oczekują lekarze i pacjenci).

Możliwy jest warunkowy podział na robaczycę ostrą i robaczycę przewlekłą. Jednak inwazja robaków ze swej natury jest zawsze przewlekła, więc podział ten odzwierciedla raczej fazę procesu patologicznego niż rzeczywisty stan rzeczy.

Grupy infekcji robakami są podzielone według wszystkich opisanych powodów, aby lepiej zrozumieć istotę sytuacji klinicznej. Robaczycę u ludzi można sklasyfikować na innych podstawach. Kiedy występują oznaki procesu patologicznego, ale nie ma pełnego zrozumienia istoty zjawiska, mówią o nieokreślonej robaczycy. Formy idiopatyczne są dalej wyjaśniane, po czym zostaje postawiona odpowiednia diagnoza.

Objawy procesu patologicznego

Objawy robaczycy zależą od rodzaju pasożyta, a także obszaru penetracji i siedliska szkodliwego organizmu. W typowych przypadkach rozwoju robaczycy jelitowej obraz kliniczny na początkowym etapie jest niejasny. Następnie rozwijają się zespoły anemiczne, alergiczne i brzuszne.

Niedokrwistość jest spowodowana niewystarczającym spożyciem żelaza i witamin z grupy B. Rozwija się stopniowo. Dominującymi zjawiskami są krwawienia do tkanek, osłabienie, senność, ogólne zmęczenie, bóle głowy, zmiany preferencji smakowych, zmiany w strukturze włosów i paznokci. Możliwe są niedobory witamin i hipowitaminoza z charakterystycznymi objawami tego lub innego stanu niedoboru.

Zespół alergiczny jest spowodowany zatruciem i nadwrażliwością organizmu nosiciela. W przypadku robaczycy rozwija się swędzenie. Czasami ten stan jest błędnie nazywany skórną postacią robaczycy, ale jest to tylko jeden z przejawów stanu patologicznego.

Zespół brzuszny objawia się uczuciem dyskomfortu, bólem brzucha, a także objawami dyspeptycznymi (wzdęcia, nudności, wymioty, biegunka). Stopniowo objawy kliniczne nasilają się.

Prawie zawsze występują oznaki ogólnego zatrucia; robaczyca powoduje przewlekłe zatrucie całego organizmu. W przypadku robaczycy wzrasta temperatura ciała i rozwijają się inne objawy (osłabienie, senność, bóle głowy). Pod tym względem robaczyca przypomina inne infekcje.

Proces patologiczny może objawiać się inaczej. Jeśli inwazja robaków dotknie oczu, rozwijają się zaburzenia widzenia. Dominują w strukturze kliniki.

Manifestacje robaków wątrobowych charakteryzują się objawami ogólnego zatrucia i zapalenia wątroby niewiadomego pochodzenia. żółtaczka obturacyjna, jeśli robak jest wystarczająco duży i zatyka drogi żółciowe.

Uszkodzeniu płuc towarzyszy niewydolność oddechowa, kaszel, duszność i uduszenie. Często inwazję robaków mylono z POChP lub astmą. W rzeczywistości przyczyną choroby są robaki pasożytnicze.

Uszkodzenia mózgu charakteryzują się ogniskowymi i ogólnymi objawami neurologicznymi. Często stan patologiczny jest odkrywany przypadkowo, podczas diagnostyki możliwego nowotworu itp.

Uważać na!

Helminthiases u dorosłych są reprezentowane przez wszystkie opisane warianty procesu patologicznego. Jednak częściej dominuje robaczyca jelitowa, jako klasyka gatunku. U dzieci struktura zachorowań jest prawie taka sama. Jednak ogólna częstość występowania zaburzeń jest wyższa ze względu na cechy behawioralne i styl życia.

Powikłania inwazji robaków

Powikłania obejmują:

• krwawienie, w tym obfite krwawienie, zagrażające życiu;
• niedrożność jelit, jeśli jest kilka lub wiele robaków, są one duże, możliwe jest mechaniczne zablokowanie światła struktur przewodu pokarmowego;
• awitaminoza i hipowitaminoza, stany niedoboru spowodowane niedostateczną podażą składników odżywczych (wszystko jest pobierane przez czynnik wywołujący robaczycę);
• procesy zapalne o różnym charakterze i nasileniu;
• zapalenie wątroby, marskość wątroby;
• ślepota, jeśli patogen dostanie się do oczu;
• nieodwracalne uszkodzenie centralnego układu nerwowego;
• rak: wiele postaci robaków pasożytniczych może potencjalnie wywoływać raka.

Jeżeli w czasie ciąży rozwinie się robaczyca, istnieje ryzyko zakażenia płodu, rozwoju wad, poronienia u matki itp. Sytuacja jest bardzo poważna, konieczne jest natychmiastowe leczenie pod nadzorem ginekologa, parazytologa i innych specjalistów w dziedzinie pole.

Diagnostyka helmintoz

Metody diagnozowania robaków pasożytniczych są na ogół jednolite i dobrze znane. Badanie przeprowadzają parazytolodzy, specjaliści chorób zakaźnych itp. Do celów badania wykorzystuje się (oprócz przesłuchania i zebrania wywiadu pacjenta) grupę metod:

• skrobanie;
• analiza stolca (objawy robaczycy najczęściej występują w stolcu);
• laboratoryjna diagnostyka serologiczna robaczyc (RIF, ELISA, RSK itp. );
• ogólne i biochemiczne badania krwi;
• możliwe jest specjalne badanie histologiczne.

Wykrywanie robaczycy jest możliwe za pomocą metod instrumentalnych. W ramach diagnostyki różnicowej infekcji robakami wykonuje się USG układu pokarmowego, badanie okulistyczne, MRI mózgu i innych struktur, FGDS, scyntygrafię wątroby itp.

Metody leczenia stanu patologicznego

Terapię procesu patologicznego przeprowadza się tylko wtedy, gdy lekarz wie, jak wygląda robaczyca, gdzie zlokalizowana jest zmiana i jaka forma procesu patologicznego występuje. Leczenie robaczycy jest lecznicze lub chirurgiczne.

W ramach pierwotnej korekty przepisywane są specjalne leki przeciw robakom. Tytułów jest kilkadziesiąt. Wybór metody zależy od charakteru patogenu. Ponadto prowadzona jest terapia objawowa mająca na celu skorygowanie bólu spowodowanego robaczycą, oznakami zatrucia i stanami niedoboru.

W przypadku bąblowicy, alweokokozy i niektórych innych postaci choroby wskazana jest operacja.

Po wyzdrowieniu i wygojeniu ważne jest przestrzeganie środków zapobiegawczych.

Prognozy

Rokowanie w przypadku uszkodzenia jelit (niezaawansowanego) jest korzystne. Postacie uszkodzeń pozajelitowych są potencjalnie bardziej niebezpieczne. Ale nawet w tym przypadku możliwe jest wyleczenie.

Zapobieganie infekcjom

Środki zapobiegające robaczycy obejmują odpowiednią higienę osobistą, prawidłowe przetwarzanie żywności i utrzymanie zdrowego układu odpornościowego. Jeśli pojawią się podejrzane objawy, należy skonsultować się z lekarzem.

Ważny!

Ważną rolę odgrywają ogólne środki przeciwepidemiczne w przypadku robaczycy, które są opracowywane na poziomie stanowym lub regionalnym (lokalnym).

Jeśli wystąpią u Ciebie takie objawy, radzimy umówić się na wizytę u lekarza. Terminowa konsultacja zapobiegnie negatywnym konsekwencjom dla Twojego zdrowia.

Odpowiedzi na pytania

Czy robaki zawsze żyją w jelitach?

Nie, nie zawsze. Istnieje wiele odmian robaków żyjących poza jelitami. Świetnie działają na centralny układ nerwowy pacjenta, oczy, wątrobę i płuca. Są potencjalnie bardziej niebezpieczne i wymagają specjalnych środków, aby je wyeliminować.

Helminthiasis - choroba brudnych rąk?

W dużej mierze jest to prawdą. Główną przyczyną stanu patologicznego jest niedostateczna higiena, a także nieprzetworzona termicznie żywność i nieprzegotowana woda. Istnieją jednak inne drogi przenoszenia. Na przykład od osoby do osoby. Nie należy też o nim zapominać.

Czy można zarazić się od zwierząt domowych?

Istnieje kilka odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób ludzie zakażają się robakami pasożytniczymi. Możliwe jest także przenoszenie organizmów pasożytniczych przez zwierzęta. Ponadto istnieją dziesiątki rodzajów pasożytów. Dlatego musisz bardzo ostrożnie wchodzić w interakcje ze zwierzętami.

Jak długo trwa leczenie?

Zalecenia kliniczne dotyczące robaczycy skupiają się na okresach od 14 do 30-60 dni. W zależności od metody leczenia procesu patologicznego, a także postaci robaczycy, jej rozpowszechnienia w całym organizmie.

Czy konieczne jest specjalne odzyskiwanie?

Jeśli objawy procesu patologicznego znikną, oznacza to, że taka robaczyca została wyleczona. Jednak uszkodzenie narządów i układów nie ustępuje. Wymagana jest rehabilitacja. Który zależy od przypadku klinicznego.